Co to jest pionizacja języka?

źródło zdjęcia: Pixabay

Pionizacja języka jest bardzo ważną czynnością ponieważ język dobrze spionizowany warunkuje prawidłowe funkcjonowanie na wielu obszarach.

Na czym polega pionizacja języka i dlaczego jest taka ważna? To umiejętność, która polega na tym, że potrafimy ułożyć szeroki język (jego boki dotykają do górnego łuku zębowego) na podniebieniu układając jego czubek (apex) na wałku dziąsłowym tuż za górnymi siekaczami. Takie ułożenie języka to jego właściwa pozycja spoczynkowa (kiedy nie mówimy, nie jemy i nasz język po prostu odpoczywa) Według nazewnictwa prof. Pluty-Wojciechowskiej to tzw. pozycja wertykalno-horyzontalna języka. 

To jest niezwykle ważna umiejętność ponieważ wiele  głosek w  języku polskim wymaga podczas realizacji takiego właśnie ułożenia języka np: t, d, n, l, r, sz, ż, cz, dż

Przyczyny braku pionizacji języka: wśród możliwych przyczyn wymienić można zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe, oddychanie torem ustnym (powoduje płaskie ułożenie języka na dnie jamy ustnej), nieprawidłowe napięcie mięśniowe, niewłaściwe połykanie śliny oraz pokarmu, zbyt długie karmienie butelką lub ssanie smoczka czy kciuka, używanie kubków niekapków, przewlekłe infekcje górnych dróg oddechowych, alergie, powiększone migdały, przerost migdałka gardłowego, zbyt wolne rozszerzanie diety dziecka, które polega na długotrwałym stosowaniu diety płynnej, papkowatej, unikanie pokarmów stałych

Konsekwencje braku pionizacji języka: wady zgryzu (język ułożony płasko na dnie jamy ustnej napiera na zęby) lub wady wymowy, nieprawidłowe połykanie z językiem ułożonym na dole, nadmierne ślinienie, 

Jak pionizować język?: nie przedłużać karmienia butelką, nie używać smoczka lub kubka niekapka, zadbać o prawidłowe oddychanie nosem (sprawdzić przyczyny jeśli dziecko oddycha torem ustnym: wyeliminować alergie, infekcje, przerost migdałka), zadbać o prawidłowe połykanie najpierw śliny a później płynów, ćwiczyć język

Ćwiczenia pionizujące język: kląskanie, zlizywanie z podniebienia miodu, opłatka, chrupka, malowanie językiem podniebienia, liczenie zębów dotykając czubkiem języka zębów po wewnętrznej stronie, przy zamkniętych ustach wykonywanie krążenia językiem pod wargami w lewo i w prawo, przy otwartych ustach stukać językiem na podniebieniu tuż za górnymi zębami, powtarzanie sylab: la, lo, le, li, ly, lu

Dopełnieniem ćwiczeń mogą być różne, zabawne wierszyki i rymowanki np. Małgorzaty Strzałkowskiej Wierszyki łamiące języki

Goli Tolo mola, Tola woli Bola, lale tuli Lula, Lola w polu hula